به مناسب ماه جهانی حمایت از بیماران مبتلا به سرطان
ابتلا به سرطان می تواند طیف وسیعی از احساسات ( از قبیل نگرانی و ترس) را برای بیمار یا اطرافیان وی به همراه داشته باشد.در قدم اول باید بدانید که تمام این احساسات قابل انتظار بوده تا بتوانید راه های مناسب برای سازگار شدن با شرایط ایجاد شده را بیابید.
ابتدا سعی کنید اطلاعات دقیقی درباره بیماری خود به دست آورید تا بتوانید در مورد انتخاب روش های درمانی تصمیم گیری کنید. تمام سوالات و نگرانی های خود را یادداشت کنید تا هنگام ویزیت، از پزشک درمانگر خود بپرسید. سعی کنید در جلسات اول ویزیت یکی از اعضای خانواده یا یک دوست را با خود همراه داشته باشید، همراهان شما می توانند در به یادآوری نکات ذکر شده توسط درمانگر کمک کننده باشند.
درباره این موضوع که تا چه حد می خواهید درباره بیماری خود بدانید فکر کنید. بعضی از بیماران می خواهند تمام جزییات را بدانند تا بتوانند در تصمیم گیری در درمان نقش داشته باشند اما بعضی می خواهند فقط اطلاعات پایه داشته باشند و تصمیم گیری در مورد درمان را به پزشک و گروه های درمانگر واگذار کنند.
سعی کنید ارتباط صادقانه ای با نزدیکان و درمانگر خود داشته باشید. اگر دیگران سعی کنند که از شما در برابر اخبار بد محافظت کنند و در این موارد با شما صحبت نکنند ممکن است احساس تنهایی کنید. همچنین اگر تلاش کنید که همیشه قوی به نظر برسید و در مورد احساسات خود صحبت نکنید، ممکن است با گذر زمان احساس کنید که از حمایت کافی برخوردار نیستید. اگر شما و اطرافیانتان احساسات واقعی خود را نشان دهید می توانید در کنار آمدن با شرایط بهتر به یکدیگر کمک کنید.
تغییرات ظاهری احتمالی را در نظر بگیرید. بهتر است پس از تشخیص بیماری، خود را برای تغییرات ظاهری احتمالی آماده کنید تا در طول درمان بهتر بتوانید با آن کنار بیایید. از درمانگر خود در مورد ریزش مو، تغییرات پوستی، استفاده از لباس های مختلف و کلاه گیس ها و امکان انجام آرایش سوال کنید تا احساس راحتی بیشتری داشته باشید.
همچنین در مورد اینکه که ابتلا به سرطان چه تاثیری روی زندگی روزمره شما می گذارد فکر کنید. از درمانگر بپرسید آیا قادر به ادامه فعالیت های روتین خود خواهید بود یا خیر تا بتوانید در مورد این موضوع برنامه ریزی کنید.
سعی کنید سبک زندگی سالمی داشته باشید. این موضوع می تواند در بهبود سطح انرژی شما تاثیرگذار باشد. رژیم غذایی سالم داشته باشید. به اندازه کافی استراحت کنید. ورزش کنید و در فعالیت هایی که از انجام آن ها لذت می برید شرکت کنید. رعایت این نکات می تواند در کنترل استرس و خستگی ناشی از بیماری و درمان آن موثر باشد. کسانی که در طول درمان فعالیت بدنی مناسب دارند نه تنها با عوارض درمان بهتر کنار می آیند، بلکه ممکن است طول عمر بیشتری نیز داشته باشند.
به خانواده و دوستان اجازه بدهید که به شما کمک کنند.آن ها می توانند وعده های غذایی برای شما آماده کنند، در کارهای خانه کمک کرده و همراه با شما برای ملاقات با درمانگر حضور داشته باشند.
در نظر داشته باشید که تشخیص و درمان سرطان بر روی مسایل مالی شما تاثیراتی خواهد داشت. از ابتدا در مورد مسایل مالی برنامه ریزی کنید. مسایل مالی غیرمنتظره ای ممکن است پیش بیاید. درمان شما ممکن است باعث شود که برای دوره ای سر کار نروید و یا برای درمان مجبور شوید محل زندگی خود را ترک کرده و به محل دیگری بروید. هزینه رفت و آمد به بیمارستان، داروها و تجهیزات پزشکی باید در نظر گرفته شود.
با دیگر افراد مبتلا به سرطان صحبت کنید. شاید درک شرایط و احساسات شما برای کسی که تا به حال به این بیماری مبتلا نبوده دشوار باشد. صحبت با کسانی که در شرایط شما بوده اند می تواند کمک کننده باشد. آنها می توانند تجربیات خود را با شما به اشتراک بگذارند.
با افکار اشتباه و برچسب های اجتماعی موجود در مورد سرطان مبارزه کنید. بدانید که تعدادی از نظرات و باورهای غلط قدیمی در این مورد هنوز وجود دارند. بعضی از دوستان شما ممکن است تصور کنند که بیماری شما مسری است. همکاران شما ممکن است تصور کنند شما از سلامت کافی برای انجام کارهای خود برخوردار نیستید. بعضی ممکن است از ترس بیان جملات اشتباه از شما دوری کنند. بسیاری ممکن است سوال ها و نگرانی هایی در این زمینه داشته باشند. در برخورد با دیگران قاطع باشید. به دوستان خود یادآوری کنید که سرطان نباید مانع این شود که آن ها کنار شما باشند.
در نهایت هر فرد ممکن است از روش های متفاوت برای سازگار شدن با این شرایط استفاده کند. ورزش کردن, صحبت با خانواده, مطالعه جهت درگیر کردن ذهن و دوری از افکار ناامید کننده، استفاده از حمایت های معنوی، اختصاص دادن زمانی برای تنها بودن، ادامه دادن به شغل و فعالیت های روزمره در حد توان، از جمله اقداماتی است که هر فرد ممکن است برای سازگار شدن با این شرایط انتخاب کند.
